Onder het IMF-programma van de huidige regering is de financiële situatie van de gemiddelde burger aanzienlijk verslechterd. De fiscale maatregelen, die aanvankelijk waren gericht op het stabiliseren van de economie op lange termijn, hebben echter het tegenovergestelde effect gehad voor de meeste Surinamers: zij hebben de financiële positie van de burger dramatisch verslechterd, de werkloosheid doen toenemen en de armoede verergerd. Een van de meest ingrijpende maatregelen die de regering heeft doorgevoerd, is het conformeren van de tarieven voor essentiële nutsvoorzieningen, zoals elektriciteit, water en telefonie, aan de markt. De kosten voor nutsvoorzieningen zijn met minimaal 300% omhoog gegaan. Bovendien heeft de verhoging van de WAM-verzekering de financiële druk op de burgers vergroot. Gezinnen met een laag inkomen zijn genoodzaakt meer geld te reserveren voor de verzekering van hun vervoermiddelen. Aan de andere kant is de boete voor onverzekerd rijden aanzienlijk verhoogd. Daarnaast heeft de regering de prijzen van gascilinders elke maand verhoogd. Een gascilinder die SRD50 kostte, kost nu SRD320, wat een stijging van 540% vertegenwoordigt. Dit geldt eveneens voor bustarieven: openbaar vervoer, een essentiële vervoersoptie voor veel Surinamers, is aanzienlijk duurder geworden. Volgens ABS heeft 47% van de Surinaamse huishoudens geen auto. Dit heeft een directe impact op de mobiliteit van de bevolking, vooral voor diegenen die afhankelijk zijn van het openbaar vervoer om naar hun werk of school te gaan.
Het bijna overal moeten betalen voor medicijnen heeft ook een desastreus effect gehad. Veel medicijnen zijn nu bijna onbetaalbaar geworden. Patiënten dienen zelfs voor operaties zelf bij te dragen aan de kosten, vooral degenen met een Bazokaart. Wanneer mensen die al moeite hebben om in hun basisbehoeften te voorzien, ook geconfronteerd worden met onbetaalbare medische kosten, wordt het leven uiterst ondraaglijk. De verhogingen van inschrijfgelden en collegegelden maken het voor veel jongeren, met name uit arme gezinnen, vrijwel onmogelijk om een hogere opleiding te volgen. Dit vergroot de sociale ongelijkheid en belemmert de kansen van de toekomstige generatie. Vanwege de stijging van de wisselkoers zijn de huurprijzen ook aanzienlijk gestegen, waardoor het voor veel gezinnen moeilijker wordt om een betaalbare woning te vinden. Bovendien vormt de prijsstijging in de winkels een ander probleem. De inflatie heeft in veel gevallen geleid tot een explosieve stijging van de prijzen van voedsel en andere basisgoederen, terwijl het inkomen van de werkende klasse hier niet op is aangepast. Dit alles gebeurt terwijl het aflossen van een auto voor velen niet langer haalbaar is. De kosten voor brandstof en onderhoud van voertuigen zijn fors gestegen. Burgers betalen meer dan SRD 16 aan overheidsheffing, maar ervaren geen verbetering in hun levensomstandigheden.
De regering heeft aangekondigd van plan te zijn om de financiële ondersteuning van 30.000 huishoudens in te trekken. Dit besluit komt op een moment dat de armoede al op recordhoogte is, en waar veel gezinnen afhankelijk zijn van deze steun om in hun basisbehoeften te voorzien. Het intrekken van deze financiële ondersteuning heeft verregaande gevolgen voor kwetsbare groepen in de samenleving, zoals ouderen, werklozen en gezinnen met jonge kinderen. De financiële steun wordt beëindigd ondanks dat het IMF deze regering heeft aangesproken op het feit dat zij onvoldoende doet om de sociale afbraak te weerstaan. Door deze maatregelen heeft de regering het volk in een financiële crisis gebracht. Suriname bevindt zich in een vicieuze cirkel van armoede, waarbij de economische maatregelen die bedoeld waren om het land te stabiliseren, in werkelijkheid de financiële positie van de meeste burgers verder ondermijnen. Het is evident dat de IMF-hervormingen niet het gewenste resultaat hebben opgeleverd voor de Surinaamse bevolking. De NDP heeft in haar politiek programma gesteld dat huishoudens de basis vormen voor sociaal welzijn en dat zij prioriteit geeft aan dit sociale beleid. De partij streeft naar welvaart en welzijn voor iedereen.
Ahilia Welles (Lid NDP)
