De recente noodkreet van de Surinaamse Voetbal Bond (SVB) heeft bij velen verwondering gewekt. Velen vragen zich terecht af hoe het mogelijk is dat de SVB, ondanks de gegarandeerde inkomsten uit donaties en verhuur van faciliteiten, steeds weer geconfronteerd wordt met financiële uitdagingen. De financiële ‘grote droge tijd’ waarin de organisatie zich bevindt, lijkt tegenstrijdig met de beschikbare bronnen van inkomsten, zoals de jaarlijkse bijdragen van de FIFA en de opbrengsten uit wedstrijden van het eerste elftal.
Recentelijk ontving de SVB een gulle schenking van miljoenen Amerikaanse dollars, wat samenvalt met het succesvolle kaartverkoop van de thuiswedstrijd tegen Canada. Deze gebeurtenissen hebben vragen opgeroepen over de transparantie en verantwoording van de financiële middelen die de SVB ontvangt. Het is cruciaal dat een organisatie die afhankelijk is van publieke steun, zoals de SVB, een heldere verantwoording aflegt over de besteding van ontvangen fondsen.
Er wordt gesuggereerd dat de seniorenselectie als een waardevol bezit wordt beschouwd en dat het bestuur er alles aan doet om hiervan te profiteren. Met het oog op de veelbelovende potentie van deze spelersgroep en de mogelijke kwalificatie voor de voetbaleindronde in 2026, roept men op tot transparantie en samenwerking binnen de betrokken gemeenschap.
Het is niet alleen belangrijk om fondsen te werven, maar ook om verantwoordelijkheid en duidelijkheid te tonen in de besteding van deze middelen. Een organisatie van dergelijke omvang dient te streven naar financiële integriteit en openheid, zodat het vertrouwen van donateurs en de gemeenschap behouden blijft. Er moet orde op zaken gesteld worden, zodat de SVB op een solide financiële basis kan rusten en de nationale selectie op gepaste wijze kan ondersteunen.
Met vriendelijke groet, Mireille Hoepel
