De crisis in de gezondheidszorg wordt door uitgebreide segmenten van de bevolking gevoeld en erkend. Het beleid van de regering Santokhi betreft de gezondheidszorg kan het beste worden samengevat met het gezegde ‘zachte heelmeesters maken stinkende wonden’. Dit benadrukt dat door een halfslachtige, ‘zachte’ benadering zonder of met onvolledige maatregelen, de situatie alleen maar verergert. In 2024 alleen al werden er miljoenen Amerikaanse dollars besteed aan infrastructuurprojecten, terwijl bijna 4 miljard SRD aan subsidies verdween in de financiële bodemloze put van de curatieve zorg.
De VES heeft onlangs opgemerkt dat ‘de aankondiging in De Nationale Assemblee om SRD 300 miljoen aan ziekenhuizen beschikbaar te stellen, zonder te eisen dat er structurele hervormingen plaatsvinden, alle alarmbellen in de economische wereld laat afgaan.’ Met brede steun van deskundigen, vakbonden en verschillende organisaties die de belangen van maatschappelijke groepen behartigen (NGO’s), is in 2024 het Plan Gezondheidszorg Suriname aangeboden aan de Nationale Assemblee en beleidsmakers. Nadat duidelijk werd dat de regering dit Plan negeerde, is er een petitie aan de President ingediend met het verzoek om de Minister van Volksgezondheid de opdracht te geven dit plan in werking te stellen.
De uitvoering van het Plan Gezondheidszorg Suriname kan een eind maken aan het huidige desastreuze zorgbeleid. Het voorziet in structurele verbeteringen van zowel de toegang tot als de kwaliteit van de zorg, waarbij de patiënt centraal staat (in overeenstemming met het mensenrecht ‘recht op gezondheid’). Het Plan houdt bovendien in dat het op korte termijn mogelijk moet zijn om zonder betaling in de apotheek alle essentiële geneesmiddelen te verkrijgen. Tot op heden is er niet gereageerd op de petitie of op andere wijze. De voortdurende inactiviteit van zowel de minister van Volksgezondheid als de president kan hen worden aangerekend.
Rob Verhage
