Uitslag in mei 2020. Verkiezingen zijn niet te vergelijken met een benefietvoetbaltoernooi, waar deelname belangrijker is dan het behalen van doelpunten. Op 25 mei 2025 kan een politieke partij slechts meetellen wanneer zij de kiezers weet te bewegen om het rode potlood ter hand te nemen en het vakje bij hun naam rood te kleuren. Om zich een maand na de verkiezingen te kunnen nestelen in een van de 51 goedbetaalde zetels, dient een partij minimaal 5.000 stemmen te behalen. Anders is alle inspanning tevergeefs geweest en wordt ook de borgsom van ruim een half miljoen SRD niet teruggegeven. Van de 41 politieke partijen die in het register staan, hebben er zes zich verzekerd van een zetel. Vaak zijn deze echter leeg, aangezien veel Assembleeleden alleen de presentielijst ondertekenen en vervolgens weer vertrekken. Wanneer het stemmen aan de orde is, worden zij weer bijeengeroepen. Het komt zelden voor dat tijdens de stemming alle 51 ‘partijvertegenwoordigers’ in het plenaire zaal aanwezig zijn. De race naar het parlement en de vergoeding zijn voor velen belangrijker dan het daadwerkelijke werk dat hen wordt gevraagd te verrichten om de gunst van het volk te krijgen.
Net als vijf jaar geleden, vinden er momenteel opnieuw intensieve gesprekken plaats om tot een bundeling te komen. De vorige keer heeft Robert Ameerali (ex-vp) de partij Opstu opgericht om politici te motiveren samen te werken. Omdat er toen geen bundeling tot stand kwam, diende deze partij geen kandidatenlijst in en trok zich op het laatste moment terug uit de strijd. Ameerali, die net als Jack Menke met cijfers werkt, kan op basis van de realiteit vooraf inschatten of een partij kans van slagen heeft. Dit keer zijn er ongeveer tien personen bezig politici ervan te overtuigen dat alleen door te bundelen hun stemmen een meerwaarde zullen krijgen. De situatie wordt vanuit alle hoeken en kanten bekeken. In feite zijn velen het erover eens dat door samenwerking er zetels zullen worden binnengehaald. Maar wanneer het aankomt op wie de voorzitter wordt, wie de lijst gaat aanvoeren en wie waar op de lijst komt, ontstaan er problemen. Opstu, dat niet heeft deelgenomen aan de verkiezingen, wil de partijen die willen samenwerken faciliteren, net als de vorige keer. Om te voorkomen dat het een mengelmoes wordt van politici die allemaal hun eigen ideeën hebben, is er een manifest ontwikkeld rondom kwestie die voor deze bundeling van belang zijn. Of het deze keer zal lukken om op basis van een manifest één vuist te maken, moet nog blijken. Mocht dat niet lukken, dan zullen we weer afhankelijk zijn van de gevestigde partijen en één of twee spelers die de eindstreep zullen halen. Bijna 4 zetels zijn verloren gegaan door versnippering tijdens de vorige verkiezingen waaraan 17 partijen deelnamen: 1/2 x 1/2 = 0; 8 x 1/2 = 4 zetels, rekent een van de initiatiefnemers voor. Het is spannend om met een pak zoutloos popcorn te kijken naar het politieke schaakspel, waar de paarden duizelingwekkende sprongen maken, de lopers hun schoenen verslijten en hun stemmen schor klinken.
Nita Ramcharan
