Op een normale doordeweekse dag in het nieuwe jaar liep ik rond 12.30 uur een overheidskantoor binnen om een document op te halen. In de kamer waar de betaling verricht moest worden, zag ik 10 tot 11 mensen achter hun bureau zitten. Tot mijn grote verbazing waren 7 (zeven!) van hen bezig met hun mobiele telefoon! Slechts één persoon voerde de benodigde taken uit om mij het document te verschaffen: lijnen trekken in een schrift, het stuk registreren en een aantal kwitanties uitschrijven voor hetzelfde document. Deze kwitanties werden daarna ondertekend door het hoofd van de afdeling, waarna ik ook moest tekenen. Tja, dit zou in deze digitale tijd misschien wel anders kunnen.
Maar goed, wat betreft al die telefoongebruikers tijdens werktijd: ik begrijp het, het was lunchtijd en men wilde even de berichten checken, allemaal tegelijk. In de volgende kamer, waar de afgifte van het document plaatsvond, waren er vier of vijf ambtenaren, maar ook zij waren allemaal met hun mobiele telefoon bezig! Behalve de ene die mij het document gaf en liet tekenen voor ontvangst. Mijn enige conclusie is dat er niet genoeg werk is voor zoveel ambtenaren. Kan iemand hier iets aan doen, alsjeblieft? Zolang men toch het overheidsbestuur aan het herstructureren is, kan het geen kwaad om al deze mensen die zich elke ochtend keurig op het werk melden, een taak te geven waar de samenleving iets aan heeft. Zoals het versterken van een dienst die een tekort aan personeel heeft (of lijkt te hebben). De afgifte van vonnissen door gerechtelijke instanties zou hierdoor aanzienlijk versneld kunnen worden.
Maar ja, dan zitten we met het probleem dat een groot deel van de bevolking laag opgeleid is. Waarom zien we op het gebied van ontwikkeling van “het volk” geen verbetering? Deze goedwillende, nette ambtenaren van vandaag zouden misschien wel een productiebedrijf of een dienstverlenend bedrijf kunnen leren opzetten en “draaien”. Waarom gebeurt dat niet? Is er geen stimulans voor? Een nieuwe (onder-)minister zou dit onderwerp aanzienlijk kunnen vormgeven. Misschien werkt een bestaand ministerie al aan dit onderwerp, maar daar is niets van merkbaar. Zeven collega’s die allemaal tegelijk op hun telefoon spelen tijdens werktijd.
Één ding moet ik deze ambtenaren echter nageven: iedereen was zo vriendelijk! Zelfs op de gang werd ik netjes gegroet. Dit was vroeger niet het geval met de chagrijnige gezichten die we gewend waren. Dus er is wel degelijk vooruitgang te zien. En ambtenaren blijken zeer zeker ook vormbaar, wellicht omdat dit een jongere generatie is? In elk geval, in een tijd waarin mensen zoveel satellieten in de ruimte plaatsen en zelfs mogelijkheden onderzoeken om andere planeten te bewonen, mag Suriname niet achterblijven met verouderde werkwijzen.
Conclusie: help de ambtenaren om zich productiever in te zetten! Men is niet zonder meer lui.
