Een eerbetoon aan Desiré Delano Bouterse voor zijn leven en zijn bijdrage aan de Republiek Suriname. Ja… ik had een bijzondere band met Bouterse. In 1978 maakte ik kennis met hem op het ministerie van Binnenlandse Zaken. Hij was daar op bezoek en vroeg om met mij kennis te maken. Ik beschouwde het als een eer; hij was een sportieve, aantrekkelijk uitziende man. Hij vertelde dat hij over mij had gehoord van Laurence Neede. Ik had geen idee wat Neede hem over mij had verteld, maar zo kwamen we in gesprek! Het leek erop dat hij een hoge pet van mij op had als ambtenaar.
Hij was sergeant-majoor en wilde zich voorstellen. Maar voordat hij dat deed, haalde ik zijn militaire positie onderuit en vertelde hem onder andere dat hij een aanvulling op zijn salaris ontving die twee keer zo hoog was als mijn salaris. Hij schrok enorm, want op dat moment was hij verwikkeld in een strijd voor de verbetering van de omstandigheden van de onderofficieren. Zo werd de basis gelegd voor het voortbestaan van onze kennismaking. Later, in 1979, toen de onderofficieren in actie waren, bracht Bouterse met het hele bestuur meerdere keren een bezoek aan mij op Binnenlandse Zaken. Hierachter schuilt een uitgebreide geschiedenis, maar dat laten we voor wat het is.
In mijn tienjarige samenwerking als directeur van het kabinet van de president met Desie Bouterse heb ik hem beter leren kennen als mens (Ken Uzelf). Hij was een prachtig mens. Helaas was hij ook ontvankelijk voor verkeerde adviezen. Daarnaast zijn wij vrienden geworden en in die hoedanigheid kon ik meer genieten van zijn wijsheid en humor. Zijn kennis over goede schrijvers en hun boeken, waarover we vaak in heftige discussies belandden, zoals ‘De Gods Formule’ van José Rodrigues Dos Santos en ‘De antwoorden op de grote vragen’ van Stephen Hawking, waren voor mij een genot om in het gezelschap van Bouterse tot in de kleine uurtjes van die sfeer te genieten. Soms vroeg ik me af waar deze man zijn inspiratie vandaan haalde.
Daarom bloedt mijn hart vandaag. Niet omdat hij op 79-jarige leeftijd is heengegaan, dat wisten we al, maar de manier waarop hij als marathonloper de laatste kilometers moest afleggen, terwijl de voorzienigheid ervoor had gezorgd dat, gezien de omstandigheden, een goede eindsprint in het verschiet lag. Door de wil van de mens en eigen schuld is het anders gelopen. Desondanks zal jij, Desiré Delano Bouterse, de ware vrede en rust ontvangen in het hiernamaals. Aan de nabestaanden, familieleden, vrienden, de Revo-familie en allen die de missie van Bouterse hebben begrepen, gecondoleerd en veel sterkte toegewenst.
Eugène van der San
